In de Edele Koran spreekt God over de ontwikkelingsstadia van het menselijke embryo, 1400 jaar voordat de moderne wetenschap belangrijke informatie “ontdekte” over de schepping van de mens en zijn ontwikkeling:
“En voorzeker, Wij hebben de mens uit een uittreksel van klei geschapen. Vervolgens maakten Wij hem tot een nutfah (druppel) in een stevige bewaarplaats. Vervolgens schiepen Wij de druppel tot een alaqah. Toen vormden Wij de alaqah tot een mudghah (vleesklomp),…” [Edele Koran 23:12-14]
Literair gezien heeft het Arabische woord alaqah 3 betekenissen:
- bloedzuiger
- aanhangsel
- bloedklonter
Een embryo vergeleken met een bloedzuiger
“Wanneer we een bloedzuiger vergelijken met een embryo in het alaqah-stadium, stellen we vast dat ze op elkaar lijken.” (The Developing Human – De mens in ontwikkeling p.8)
“Daarnaast haalt het embryo in dit stadium zijn voeding uit het bloed van de moeder, zoals de bloedzuiger die zich met het bloed van anderen voedt.” (Human Development as Described in Quran and Sunnah – Ontwikkeling van de mens beschreven in de Koran en de Soennah p.36)
Aangehechte materie
De tweede betekenis van het woord alaqah is ”aanhangsel.” De manier waarop het embryo zich tijdens het alaqah-stadium vasthecht aan de baarmoeder, stemt heel goed overeen met deze omschrijving.
Bloedklonter in de vorm van een kiemend zaad
De derde betekenis van het woord alaqah is “bloedklonter”. We zien dat het uiterlijk van het embryo en zijn vruchtzak tijdens het alaqah-stadium gelijkt op dat van een bloedklonter. Dit komt door de aanwezigheid van een relatief hoge hoeveelheid bloed in het embryo in deze fase. Bovendien zal dit bloed pas na het einde van de derde week in het embryo beginnen circuleren. In dit stadium lijkt het embryo dus inderdaad op een bloedklonter.
“Door een diagram van het primitieve cardiovasculaire systeem van het embryo in het alaqah-stadium te bestuderen, merken we dat het uitzicht van het embryo en zijn vruchtzak, vanwege de relatief hoge hoeveelheid bloed in het embryo, lijkt op een bloedklonter.” (The Developing Human – De mens in ontwikkeling, p. 65)
De drie betekenissen van het woord alaqah stemmen dus exact overeen met de beschrijvingen van het embryo in de alaqah-fase.
Een embryo lijkt op gekauwd vlees
Het volgende stadium dat in het vers wordt vernoemd is dat van de mudghah. Het Arabische woord mudghah staat voor “een substantie die lijkt op iets wat gekauwd is”. Als je een stuk kauwgom uit je mond haalt en het vergelijkt met een embryo in het mudghah-stadium, kom je tot de conclusie dat ze vrijwel identiek zijn, omdat de metameren op de rug van het embryo “enigszins lijken op tandafdrukken in een gekauwde substantie”.
Hoe kon Muhammad (vrede en zegeningen zijn met hem) dit alles reeds 1400 jaar geleden weten, als wetenschappers het pas recent hebben ontdekt, aan de hand van geavanceerde apparatuur en krachtige microscopen die toen nog niet bestonden?
Hamm en Leeuwenhoek waren de eerste wetenschappers die de menselijke spermacellen observeerden met een versterkte microscoop, in het jaar 1677 n.C. (meer dan 1000 jaar na Muhammad ﷺ). Ze verkeerden toen in de foute veronderstelling dat de spermacel een voorgevormde miniatuur van de mens bevatte, die zou beginnen groeien zodra hij in het vrouwelijke geslachtsorgaan werd geplaatst. (De mens in ontwikkeling, p.9)
Hedendaagse geleerden over de beweringen van de Koran in verband met de ontwikkeling van het embryo
Professor Keith Moore is een van de meest vooraanstaande wetenschappers op het vlak van anatomie en embryologie en hij is de auteur van het boek “The Developing Human – De mens in ontwikkeling”, dat in acht talen werd vertaald. Dit boek wordt beschouwd als een wetenschappelijk standaardwerk en werd in de Verenigde Staten door een speciale commissie uitgeroepen tot het beste boek dat door één persoon werd uitgegeven. Dr. Keith Moore is Professor Anatomie en Biologie van de Cel aan de Universiteit van Toronto, in Canada. In 1984 ontving hij de hoogste onderscheiding die in Canada op het gebied van anatomie wordt toegekend: de J.C.B. Grant Award van de “Canadian Association of Anatomists”. Hij stond aan het hoofd van heel wat internationale verenigingen, zoals de Canadian and American Association of Anatomists (Canadese en Amerikaanse Vereniging van Anatomen) en de Council of the Union of Biological Sciences (Raad van de Unie van Biologische Wetenschappen).
In 1981, tijdens de 7e Medische Conferentie in Dammam, Saudi-Arabië, zei Professor Moore:
“Het was een groot genoegen voor mij om te helpen de verklaringen in de Koran betreffende de ontwikkeling van de mens toe te lichten. Het is voor mij duidelijk dat deze verklaringen van God, of Allah, aan Muhammad moeten zijn gegeven, omdat bijna al deze kennis pas vele eeuwen later werd ontdekt. Dit is voor mij het bewijs dat Muhammad de boodschapper van God, of Allah, moet zijn geweest.”
Daarop werd aan Professor Moore gevraagd: “Betekent dit dat u gelooft dat de Koran het woord van God is?” Hij antwoordde: “Ik heb er geen probleem mee dat te accepteren.”
Tijdens een conferentie verklaarde Professor Moore:
“…omdat de opeenvolging van de stadia in de ontwikkeling van het menselijke embryo zo complex is doordat er constant veranderingen plaatsvinden, werd voorgesteld een nieuw classificatiesysteem te ontwikkelen en daarbij de terminologie van de Koran en de Soennah (de uitspraken van Muhammad ﷺ) te gebruiken. Het voorgestelde systeem is eenvoudig, alomvattend en conform aan de huidige kennis van embryologie. Intensieve studies van de Koran en Hadith (op betrouwbare wijze doorgegeven uitspraken en overleveringen van Profeet Muhammad ﷺ) gedurende de laatste vier jaren hebben een classificatiesysteem van embryo’s blootgelegd dat verbazingwekkend is, gezien het werd opgetekend in de 7e eeuw n.C. Ondanks het feit dat Aristoteles, de grondlegger van de embryologie-wetenschap, zich in de 4° eeuw na Christus bij het bestuderen van kippeneieren realiseerde dat embryo’s van een kip zich in stadia ontwikkelen, gaf hij geen enkel detail over deze stadia. Voor zover we uit de geschiedenis van de embryologie weten, was er tot de twintigste eeuw weinig bekend over de stadia en classificatie van menselijke embryo’s. Daarom kunnen de beschrijvingen van het menselijke embryo in de Koran onmogelijk steunen op wetenschappelijke kennis uit de 7e eeuw n.C. De enige redelijke conclusie is dat deze beschrijvingen door God werden geopenbaard aan Muhammad. Hij kon onmogelijk dergelijke details kennen aangezien hij een analfabeet was, zonder enige wetenschappelijke vorming.”
Denk na over de mens. Hoe zijn we hier gekomen? Wat is de aard van de mens? Hoe komt het dat we doen wat we doen? Zijn we ondankbaar tegenover Degene die ons heeft geschapen en ons onderhoudt? Wat is deze aanwijzing? Denk na over jezelf. Heb jij jezelf geschapen?
