Let op: “Bewijzen” dat God bestaat, is echt niet onze bedoeling. We zijn alleen geïnteresseerd in het aanbieden van heldere verklaringen, gebaseerd op feiten en logica. Dan laten we ieder voor zich beslissen wat hij wil geloven.
Er zijn altijd mensen geweest die geloofden in het bestaan van God en er zijn altijd mensen geweest die niet in Zijn bestaan geloven. We moeten beseffen dat er mensen zijn die nooit zullen geloven, maakt niet uit hoeveel bewijzen je levert. De reden is dat sommige mensen niet willen geloven in een Schepper of Onderhouder. Ze willen er niet aan denken dat ze op een dag verantwoording zullen moeten afleggen voor hun daden, en voor hun weigering om hun Weldoener te erkennen, aan wie ze hun bestaan te danken hebben. We ontdekken dat het er niet zozeer om gaat dat wij trachten ons geloof aan hen over te brengen. Het is veeleer aan hen, om hun vooroordelen over correct geloof opzij te schuiven. Dat betekent dat dit waarlijk een zaak van leiding is van Boven. Als iemand zelfs met duidelijke bewijzen Zijn bestaan weigert te erkennen is dat geen zaak tussen ons en hen, maar tussen hen en hun Schepper. Nogmaals, het is niet onze taak om iemand iets te ‘bewijzen’. We moeten slechts de werkelijke feiten voorleggen zodat de toehoorder zelf een mening kan vormen.
We beginnen met eenvoudige logica. Wanneer je iets met je eigen ogen ziet, kan je het moeilijk ontkennen, nietwaar? Het stellen van retorische vragen kan zeer nuttig zijn om ons standpunt uiteen te zetten. Begin bij deze vraag:
“Kan je bewijzen dat je bestaat?”
Ja, natuurlijk kan je dat. Je hoeft slechts je zintuigen te gebruiken om te bepalen wat je kan zien, horen, voelen, ruiken, proeven en daarnaast heb je ook nog emoties. Dit alles is een onderdeel van je bestaan. Maar dit is niet de manier waarop wij God waarnemen in de Islam. We kunnen naar de dingen kijken die Hij heeft geschapen, naar de manier waarop Hij zorg draagt voor zaken en voor ons onderhoud. Dan weten we dat er geen twijfel over Zijn bestaan is.
Een andere benadering is om eenvoudige, maar overtuigende experimenten aan te voeren die iedereen kan begrijpen. Je kan bijvoorbeeld tegen iemand zeggen: “De volgende keer als je naar de maan of de sterren kijkt op een heldere nacht, stel je dan eens het volgende voor. Je laat per ongeluk je drinkglas laat vallen op de stoep, maar in plaats van in scherven te vallen, verdeelt het zich in kleine glaasjes ijsthee. Is dit mogelijk? Natuurlijk niet.”
Nog een voorbeeld: stel dat er een tornado door een autokerkhof gaat en vervolgens oude auto’s meesleurt. Zou er een prachtige nieuwe Mercedes met draaiende motor achterblijven zonder een enkel onderdeel achter te laten? Natuurlijk niet.
Of vraag iemand om zich een fastfood restaurant voor te stellen zonder personeel… Waar het voedsel zichzelf kookt, op een bord springt en vanzelf op de tafels belandt. En wanneer we klaar zijn met eten, springen alle borden uit zichzelf terug naar de keuken om zichzelf af te wassen. Zulke dingen zouden zelfs niet in ons opkomen.
Als we nadenken over al het bovenstaande, hoe kunnen we dan naar het heelal boven ons kijken door een telescoop, of de cellen observeren met behulp van een microscoop en dan denken dat dit alles is ontstaan als gevolg van een “big bang” of door “toeval”?
