Hoe ziet de Islam het huwelijk, vergeleken bij gewoon samenwonen? Wat heeft de Islam tegen het hebben van een vriend of vriendin?
In de Islam draait alles rond “rechten”. Iedereen heeft rechten: mannen, vrouwen, ouders, kinderen en natuurlijk Allah en Zijn Profeet (vrede en zegeningen zijn met hem).
Het tegenovergestelde van iemand zijn “rechten” toekennen (Haqq) is hem “onderdrukken” of “schaden” (Dhoelm).
Allah zegt in de Koran:
“ (…) Voorwaar, Hij houdt niet van de onrechtplegers.” [Edele Koran 42:40]
Het is Allah’s recht om door Zijn aanbidders te worden gehoorzaamd. Het is het recht van de Profeet ﷺ dat hij door zijn volgelingen wordt gehoorzaamd. Het is het recht van de Koran om te worden gelezen, begrepen en nageleefd. Dit zijn uiterst belangrijke “basisrechten” in de Islam.
Wanneer we het dan hebben over “mensenrechten” in de Islam, ontdekken we dat ze niet zo eenzijdig zijn als in de meeste wetten en regels die door mensen werden uitgevaardigd. Het is in de Islam onaanvaardbaar dat iemand voordeel uit iets haalt ten koste van anderen. Wanneer we deze regel toepassen op het huwelijk, ontdekken we dat de man bij het huwelijk contractuele rechten verkrijgt, maar de vrouw ook. Hier blijft het echter niet bij. De kinderen hebben ook hun rechten. Zij hebben het recht om te worden opgevoed door hun ouders en het recht om samen met hen op te groeien. De kinderen hebben het recht om door hun ouders te worden verzorgd en de ouders hebben het recht om, op hun oude dag, door hun kinderen te worden verzorgd. En wanneer de ouders sterven, hebben de kinderen het recht om van hen te erven.
In de Islam beschermt het huwelijk deze en andere belangrijke rechten. Relaties tussen vriend en vriendin ontzeggen mensen deze rechten en veroorzaken voor velen Dhoelm. Het verlies van de maagdelijkheid in zo’n relatie heeft een rechtstreekse invloed op een latere relatie als gehuwde.
Wantrouwen, twijfel en zorgen door deze ontdekking, of door onzekerheid over de trouw van iemands echtgeno(o)t(e), kunnen het hele huwelijk verzieken. Dat je niet weet wie de ouders van een kind zijn, leidt al meteen tot verlies van rechten. Buitenhuwelijkse kinderen ondervinden problemen in de samenleving en worden vaak onheus behandeld en beroofd van hun rechten.
Het erfrecht is slechts een van de vele rechten die kinderen uit “relaties” buiten het huwelijk verliezen. De vader van het kind weet misschien niet eens dat hij een kind heeft, of hij betwijfelt of het kind wel van hem is. Op TV trekken programma’s rond dit soort vragen rond ouderschap hoge kijkcijfers, waarbij de vraag openlijk wordt gesteld en de “echte vader” van het kind wordt ontmaskerd. Trouwens, dit soort programma’s is uiterst haraam, omdat ze de fouten van mensen publiek maken en omdat ze zware zonden en onrecht voorstellen als niet zo erg. Grootouders krijgen niet de kans om hun eigen kleinkinderen te leren kennen of moeten naar de rechtbank stappen om ze zelfs maar te mogen zien. Vaak komen de kinderen nooit te weten wie hun grootouders zijn of krijgen ze niet de kans hun grootouders te ontmoeten.
Ziektes zijn nog zo’n veel voorkomend probleem in dit soort “relaties”. En de lijst gaat maar door en door.