Wat betekent Jihad? Islamitische Heilige Oorlog? Moslims die Joden en Christenen vermoorden?
Dat is alvast wat de westerse media ons vertellen. Maar welke betekenis schuilt er nu ècht achter het woord JIHAD?
Taalkundig gezien betekent het Arabische woord “Jihad” streven of zich inzetten. Het slaat op elke vorm van inspanning die iemand levert. Een student zet zich in voor zijn studies en streeft ernaar zijn werk goed te doen en zijn opleiding succesvol af te ronden. Een werknemer streeft ernaar om zijn of haar job goed te doen en zet zich in om een goede relatie met de werkgever op te bouwen. Een politicus streeft ernaar om zijn populariteit bij zijn kiezers te handhaven of zelfs te vergroten [1] enzovoort. De term “streven” of “inzetten” kan zowel voor moslims als niet-moslims worden gebruikt. In de Koran zegt Allah, de Ene en Enige Ware God, bijvoorbeeld:
“En Wij hebben de mens opgelegd om goed en plichtsgetrouw naar zijn ouders te zijn, maar als zij ernaar STREVEN om deelgenoten te laten toekennen aan Mij, waarvan jij geen kennis hebt, gehoorzaam hen dan niet…” [Edele Koran 29:8 – ook in 31:15]
In de twee bovenvermelde koranverzen zijn het niet-moslim ouders die ernaar streven (Jahadaka) om hun kind dat moslim is terug te laten keren tot hun godsdienst.
In het Westen wordt “Jihad” meestal vertaald als “heilige oorlog”, iets wat door de media wijd verspreid werd. Volgens de leer van de Islam is het juist ONHEILIG om aan te zetten tot oorlog of een oorlog te beginnen. Sommige oorlogen zijn echter onvermijdelijk en daarom wel te rechtvaardigen. Als we de woorden “heilige oorlog” terug in het Arabisch vertalen, krijgen we “Harbun Muqaddasatu” (of “al-Harbu al-Muqaddasatu” in het geval van “de heilige oorlog”).
Een UITDAGING: We dagen iedereen die onderzoek doet of Arabisch studeert uit om in de Koran, in de authentieke hadieth-verzamelingen of in de islamitische literatuur van de eerste periode een plek te vinden waar “Jihad” wordt gebruikt in de betekenis van “heilige oorlog”.
Jammer genoeg vertalen sommige moslim auteurs en vertalers van de Koran, van Hadieths en van andere islamitische literatuur de term “Jihad” wel als “heilige oorlog”. Dat komt door de invloed van eeuwenlange westerse propaganda. Misschien komt het doordat in het christendom de term “Heilige Oorlog” wordt gebruikt om te verwijzen naar de Kruistochten van duizend jaar geleden. De Arabische woorden voor “oorlog” zijn “Harb” of “Qital”, en die vind je in de Koran en de Hadieth.
Voor de moslims slaat de term JIHAD op alle vormen van STREVEN. Mettertijd heeft het woord een bijzondere betekenis gekregen. Het is de Koran die deze ontwikkeling heeft bewerkstelligd. De Koran (het Woord van God dat werd geopenbaard aan Profeet Muhammad, vrede en zegeningen zijn met hem) en de Hadieths gebruiken het woord “Jihad” in de volgende contexten:
De Schepper erkennen en nog meer van Hem houden
Het ligt in de menselijke aard om meer te houden van het zichtbare en waarneembare dan van een ONZICHTBARE REALITEIT. Allah is de Schepper van het Universum, de Ene God. Hij is die Onzichtbare Realiteit die we liever negeren en weigeren te erkennen. Aan degenen die beweren te geloven zegt de Koran:
“O, jullie die geloven! Neem jullie vaders en broeders niet als leiders als zij de voorkeur aan het ongeloof boven het geloof geven. En ieder van jullie die dat doet, is één van de onrechtvaardigen. Zeg: ‘Als jullie vaders, jullie zonen, jullie broeders, jullie vrouwen, jullie verwanten de weelde die jullie verdiend hebben en de handel waarin je een verlies vreest en de huizen waarin jullie verheugd zijn jullie dierbaarder zijn dan Allah en Zijn Boodschapper en het hard streven en vechten voor Zijn Zaak, wacht dan tot Allah jullie Zijn besluit geeft. En Allah leidt geen mensen die verdorven zijn’.” [Edele Koran 9:23,24]
Allah boven onze dierbaren, onze rijkdom, onze aardse ambities en ons eigen leven plaatsen kost inderdaad moeite. Vooral voor een niet-moslim die zich tot de Islam bekeert kan dit een zware strijd worden, door de tegenkanting van hun familie, collega’s en de samenleving.
Weerstand bieden aan de druk van ouders, collega’s en de samenleving
Wanneer iemand heeft besloten om de Schepper boven alles te plaatsen, komt hij of zij vaak onder grote druk te staan. Het is niet gemakkelijk om weerstand te bieden aan dergelijke druk en om ernaar te STREVEN Allah te allen tijde boven alle anderen te plaatsen. Wie van een andere godsdienst tot de Islam komt, kan onder druk worden geplaatst om terug te keren tot de godsdienst van zijn of haar familie. We lezen in de Koran:
“Gehoorzaam de ongelovigen dus niet maar verzet je tegen hen met de uiterste inspanning.” [Edele Koran 25:52]
Standvastig op het Rechte Pad blijven
In de Koran zegt Allah:
“En streef (JAHIDU) hard voor de Zaak van Allah zoals jullie behoren te streven (JIHADIHI). Hij heeft jullie uitverkoren en jullie godsdienst van moeilijkheden gevrijwaard…” [Edele Koran 22:78]
“En iedereen die streeft (JAHADA), hij streeft (YUJAHIDU) slechts voor zichzelf. En Allah is vrij van alle behoeften van de werelden.” [Edele Koran 29:6]
Zij die zich inspannen om te leven als ware moslims en wiens leven wordt bemoeilijkt, omdat ze door hun tegenstanders worden vervolgd, krijgen de raad om te migreren. In een land dat vreedzamer en meer verdraagzaam is, kunnen ze dan hun streven voor de zaak van Allah voortzetten. Allah zegt in de Koran:
“Waarlijk! Tot degenen van wie de zielen door de Engelen worden meegenomen, terwijl zij zichzelf onrecht hebben aangedaan, zeggen zij (de Engelen): ‘In wat voor een situatie waren jullie?’ Zij zullen zeggen: ‘Wij waren zwak en onderdrukt op aarde.’ Zij (de Engelen) zullen zeggen: ‘Was de aarde van Allah niet wijds genoeg voor jullie om uit te wijken?’…” [Edele Koran 4:97]
“Waarlijk, degenen die geloven en die geëmigreerd zijn en hard streven (JAHADU) op het pad van Allah, hopen allen op Allah’s genade….” [Edele Koran 2:218]
Allah stelt het geloof en de volharding van de gelovigen op de proef:
“Denken jullie dat jullie het Paradijs zullen binnentreden voordat Allah jullie heeft getest: (zowel) degenen die (voor Zijn zaak) hebben gestreden (JAHADU), als degenen die geduldig bleven?”[Edele Koran 3:142]
“En waarlijk, Wij zullen jullie beproeven met iets van vrees en honger, verlies van rijkdommen, levens en vruchten. Maar verkondig blijde tijdingen aan de geduldigen” [Edele Koran 2:155]
We stellen vast dat Profeet Muhammad ﷺ en zijn clan drie jaren lang sociaal en economisch werden geboycot. Dat was bedoeld om hem te laten stoppen met zijn boodschap en hem ertoe aan te zetten compromissen te sluiten met de heidenen. Maar hij bleef zich verzetten en behaalde zo een morele overwinning. [2]
Streven om goede daden te verrichten
In de Koran verkondigt Allah:
“En wat betreft degenen die hard voor Ons streven (JAHADU), Wij zullen hen zeker naar Onze Paden leiden. En waarlijk, Allah is zeker met de weldoeners.” [Edele Koran 29:69]
Uit de volgende Hadieths blijkt dat het Jihad is wanneer je, geconfronteerd met tegengestelde interesses, de juiste keuze maakt:
Aicha, de vrouw van de Profeet ﷺ, vroeg: “O Boodschapper van Allah, we beschouwen de Jihad als de beste van alle daden. Moeten we er dan (als vrouwen) niet aan meedoen?” Hij antwoordde: “Maar de beste Jihad is een perfecte Hajj (bedevaart naar Mekka)”. [Sahih Bukhari]
Bij een andere gelegenheid vroeg een man aan Profeet Muhammad ﷺ:
“Moet ik me bij de Jihad aansluiten?” Hij vroeg hem: “Heb je ouders?” De man zei: “Ja!” De Profeet ﷺ zei hem: “Zet je dan in door voor hen te zorgen!” [Sahih Bukhari]
Een andere man vroeg aan de Boodschapper van Allah ﷺ:
“Welke vorm van Jihad is beter?” Hij antwoordde: “Een waarachtig woord tegenover een onderdrukkende heerser!” [Sunan Al-Nasa’i]
De Boodschapper van Allah ﷺ heeft gezegd:
“… de MUJAHID (hij die Jihad voert) is degene die STREEFT tegen zichzelf omwille van Allah en de MUHAJIR (hij die emigreert) is degene die slechte daden en zonden opgeeft.” [Sahih Ibn Hibban]
Moed en standvastigheid tonen om de boodschap van de Islam te verkondigen
De Koran vertelt de belevenissen van een groot aantal Profeten en goede mensen, die zwaar hebben geleden om de boodschap van Allah aan de mensheid te brengen. Voorbeelden daarvan vind je in de Koran 26:1-190, 36:13-31. In de Koran prijst Allah vooral hen die zich inzetten om Zijn Boodschap door te geven:
“En wiens woord is beter dan dat van hem die oproept tot Allah en goede daden verricht, en zegt: ‘Ik ben één van de moslims’.” [Edele Koran 41:33]
Onder ongunstige omstandigheden heb je veel moed nodig om moslim te blijven, om jezelf moslim te noemen en anderen op te roepen tot de Islam. We lezen in de Koran:
“De (ware) gelovigen zijn slechts zij die geloven in Allah en zijn Boodschapper en die daarna niet twijfelen, maar zich met hun welvaart en hun levens voor de Zaak van Allah inspannen. Zij zijn de waarachtigen.” [Edele Koran 49:15]
De Islam en de samenleving verdedigen
Allah verklaart in de Koran:
“Toestemming om te vechten is gegeven aan degenen die bevochten worden, omdat zij onrechtvaardig behandeld worden. En voorzeker, Allah is in staat om hen te helpen. Degenen die onrechtmatig uit hun huizen zijn gedreven, alleen maar omdat zij zeiden ‘Onze Heer is Allah’…” [Edele Koran 22:39-40]
De Koran staat de strijd toe om de Islam en de moslims te verdedigen. Deze toelating slaat op het strijden uit zelfverdediging en ter verdediging van familie en bezit. De eerste moslims voerden onder leiding van Profeet Muhammad ﷺ of zijn vertegenwoordigers vele veldslagen tegen hun vijanden.
Zoals toen de heidenen van de Quraysh meerdere legers hadden samengebracht tegen Profeet Muhammad ﷺ. De moslims vochten om hun geloof en hun samenleving te verdedigen. [3] De Koran voegt hier aan toe:
“Strijd op het Pad van Allah tegen degenen die tegen jullie strijden, maar overtreedt de grenzen niet. Waarlijk, Allah houdt niet van de overtreders. (…) En bestrijdt hen totdat er geen vervolging meer is en tot aanbidding voor Allah is. Maar als zij zich overgeven, laat er dan geen overschrijding zijn behalve tegen de onrechtvaardigen.” [Edele Koran 2:190 & 193]
Bondgenoten helpen, zelfs als ze niet moslim zijn
In de latere periode van het leven van Profeet Muhammad ﷺ sloot de stam van de Banu Khuza’ah een verbond met hem. Ze leefden vlakbij Mekka dat werd geregeerd door de heidense Quraysh-stam, de stam van Profeet Muhammad ﷺ zelf. De stam Banu Bakr, een bondgenoot van de Quraysh, viel met de hulp van enkele leden van de Quraysh de Banu Khuza’ah aan. Deze deden een beroep op het verbond en eisten dat Profeet Muhammad ﷺ een campagne tegen de Quraysh van Mekka zou opzetten. Dit leidde tot de verovering van Mekka, die verliep zonder slag of stoot.
Verraders verbannen
Allah beveelt de moslims in de Koran:
“Als jij verraad vreest van mensen, hef het verbond dan met wederzijdse duidelijkheid op. Zeker, Allah houdt niet van de verraders.” [Edele Koran 8:58]
Profeet Muhammad ﷺ heeft verschillende gewapende campagnes ondernomen om verraders hun macht te ontnemen en uit hun woonplaats te verdrijven. Hij had verbonden gesloten met verschillende joodse stammen. Sommige van hen bleken echter verraders te zijn. Profeet Muhammad ﷺ zette gewapende veldtochten op tegen deze stammen, versloeg ze en verbande ze uit Medina en omstreken. [5]
De preventieve aanval als verdediging
Het is inderdaad moeilijk om mensen te mobiliseren voor de strijd wanneer ze in hun gebied geen indringers zien. Maar zij die de verantwoordelijkheid dragen kunnen gevaar voorzien voor het zich voordoet en moeten dan hun verantwoordelijkheid opnemen.
De Boodschapper van Allah, Muhammad ﷺ, was verantwoordelijk voor de verdediging van zijn mensen en van de godsdienst die hij in Arabië had gevestigd. Telkens wanneer hij informatie kreeg over vijanden die bij zijn grenzen samentroepten, voerde hij preventieve aanvallen uit, brak hij hun kracht en dreef hij ze uiteen. [6]
In de Koran heeft Allah de moslims bevolen:
“De strijd is aan jullie opgelegd, hoewel jullie daar een afkeer van hebben. En het kan zo zijn dat jullie een afkeer hebben van iets terwijl het jullie juist ten goede komt, maar het kan ook zo zijn dat jullie van iets houden terwijl dat net een slechte (afloop) zal kennen. En Allah weet en jullie niet.” [Edele Koran 2:216]
De vrijheid verwerven om informatie te verstrekken, om mensen te vormen en de Boodschap van de Islam te verkondigen in een open en vrije omgeving
Allah verkondigt in de Koran:
“Zij vragen jou over het vechten in de heilige maanden. Zeg: ‘Vechten daarin is een grote zonde. Maar een grotere overtreding in het aangezicht van Allah is de mensheid te weerhouden het Pad van Allah te volgen, ongeloof aan Hem, en (het versperren van de toegang tot) de Masjid al-Haram (in Mekka) en het verdrijven van de bewoners er omheen. En Fitnah (vervolging) is erger dan doden. En zij zullen nooit stoppen jullie te bevechten totdat zij jullie van jullie religie hebben doen afkeren, als zij dat kunnen. …” [2:217]
“En (zij zijn) degenen die, als onrecht hen treft, zich verdedigen.” [Edele Koran 42:39]
Om deze vrijheid te verwerven heeft Profeet Muhammad ﷺ gezegd:
“Streef (JAHIDU) tegen de ongelovigen met je handen en je tong.” [Sahih Ibn Hibban]
Het leven van Profeet Muhammad ﷺ was vervuld van STREVEN en INSPANNINGEN op weg naar de vrijheid om mensen de boodschap van de Islam te leren kennen. Tijdens zijn verblijf in Mekka gebruikte hij vreedzame middelen. Toen hij zijn regering in Medina had gevestigd, met de toestemming van Allah, gebruikte hij de gewapende strijd tegen zijn vijanden alleen wanneer dat onvermijdelijk bleek.
Mensen bevrijden van tirannie
Allah vermaant de moslims in de Koran:
“En wat is er mis met jullie dat jullie niet voor de zaak van Allah vechten en voor de zwakke, slecht behandelde en onderdrukten onder de mannen, vrouwen en kinderen die roepen: ‘Onze Heer! Red ons van deze stad wiens bewoners onderdrukkers zijn; en breng ons van Uw Zijde een beschermer en breng ons van Uw Zijde een helper’?” [Edele Koran 4:75]
De opdracht van Profeet Muhammad ﷺ bestond erin mensen te bevrijden van tirannie en uitbuiting door onderdrukkende systemen. Wanneer ze vrij waren, konden individuen in de samenleving al dan niet kiezen voor de Islam. De opvolgers van Profeet Muhammad ﷺ volgden zijn voetstappen en bleven verdrukte mensen helpen. Toen bijvoorbeeld de verdrukte bevolking van Spanje meermaals om hulp had gevraagd, werd Spanje door moslim strijdkrachten bevrijd en werden de tirannieke heersers verdreven.
Een getuigenis van de christelijke bevolking van Hims over hun leven nadat de moslims Syrië en Irak hadden veroverd:
“We hebben veel liever uw bestuur en rechtvaardigheid dan de verdrukking en tirannie waaronder we tot nu toe hebben geleefd.” [7]
De verslagen heersers van Syrië waren nochtans Roomse christenen en Irak werd geregeerd door Zoroastrische Perzen.
WAT MOETEN MOSLIMS DOEN WANNEER ZE ZEGEVIEREN?
De moslims moeten een einde maken aan tirannie, verraad, onverdraagzaamheid en onwetendheid. Ze moeten die vervangen door rechtvaardigheid. We moeten zorgen voor waarachtige kennis en moeten mensen bevrijden uit de slavernij van het afgodendom (SHIRK, meergodendom), vooroordelen, bijgeloof en mythen. Moslims verdrijven immoraliteit, angst, misdaad en uitbuiting en vervangen die door de goddelijke moraal, door vrede en onderwijs. De Koran verklaart:
“Waarlijk! Allah heeft jullie bevolen de onderpanden, die jullie zijn toevertrouwd, terug te geven aan de rechtmatige eigenaren. En als jullie tussen de mensen oordelen, oordeel dan rechtvaardig. Waarlijk, hoe uitmuntend is het onderricht dat Hij jullie geeft! Waarlijk, Allah is Alhorend, Alziend.” [Edele Koran 4:58]
“O, jullie die geloven! Wees standvastig voor Allah als rechtvaardige getuigen. En laat de haat van een volk jullie er niet toe brengen onrechtvaardig te zijn. Wees rechtvaardig, want dat is het dichtst bij godsvrees. Vrees daarom Allah! Waarlijk, Allah weet wat jullie doen.” [Edele Koran 5:8]
“En onder degenen die Wij geschapen hebben is er een gemeenschap die (anderen) leidt in de Waarheid en daartussen rechtvaardigheid betracht. [Edele Koran 7:181]
“Waarlijk, Allah beveelt rechtvaardigheid en het goede. En Hij (beveelt) hulp aan de verwanten en verbiedt onzedelijkheden, het verwerpelijke en opstandigheid. Hij waarschuwt jullie, zodat jullie daar acht op slaan.” [Edele Koran 16:90]
“Degenen die Wij de macht over het land hebben gegeven zijn zij die bevelen inluiden voor het verrichten van de Salaat, het betalen van de Zakaat, het aansporen tot het goede en het verbieden van het slechte. En bij Allah rust het einde van alle zaken (in het Hiernamaals).” [Edele Koran 22:41]
Werd de Islam verspreid met geweld, zwaarden of geweren?
Daarop is het antwoord ondubbelzinnig en uitdrukkelijk NEEN! De Koran verklaart:
“Er is geen dwang in de godsdienst. Waarlijk, het rechte Pad is duidelijk te onderscheiden van het pad dat doet afdwalen.” [Edele Koran 2:256]
Dit is een goede studie over de vraag “Hoe werd de Islam verspreid?” Ze is van de hand van de christelijke missionaris T.W. Arnold [8]:
… over een georganiseerde poging om de niet-moslim bevolking te dwingen de Islam aan te nemen horen we niets. Ook is er geen sprake van enige systematische vervolging met de bedoeling het christendom uit te roeien. Hadden de kaliefen voor een van deze methodes geopteerd, dan hadden ze het christendom even gemakkelijk kunnen uitvegen als Ferdinand en Isabella de Islam uit Spanje hebben verdreven, of Louis XIV het protestantisme strafbaar heeft gemaakt in Frankrijk, of de Joden 350 jaar lang uit Engeland werden verdreven.
De Oosterse Kerken in Azië waren volledig afgesneden van de omgang met de andere christengemeenschappen. Daardoor was er niemand bereid om zelfs maar een vinger uit te steken om deze als ketters beschouwde gemeenschappen te helpen. Daardoor is het feit dat deze Kerken tot op vandaag konden overleven een sterk bewijs voor de over het algemeen verdraagzame houding van de Mohammedaanse [sic] regeringen tegenover hen.
De Islam onderwijst niet de bekering van mensen door angst, hebzucht, huwelijk of enige andere vorm van dwang. Dat wensen de moslims trouwens ook niet.
Tot slot:
In de Islam is Jihad STREVEN OP HET PAD VAN ALLAH met de pen, de tong, de handen, media of – als het niet anders kan – met de wapens. Jihad houdt echter in de Islam niet het streven voor individuele of nationale macht, overheersing, eer, rijkdom, prestige of trots in.
Referenties:
[1] Omwille van het leesgemak worden in deze brochure mannelijke voornaamwoorden gebruikt. Daarmee hebben we niet de bedoeling vrouwen uit te sluiten.
