Waarvoor staat de Islam?
Met dit artikel willen we een toegankelijke en eenvoudige informatiebron aanreiken aan onze nieuwe broeders en zusters. Zo kunnen zij beschikken over meer informatie omtrent de leer en waarden van de Islam, de religie van absolute onderwerping aan de Enige God, Allah.
We hopen oprecht dat je baat zal hebben bij deze informatie en dat ze jouw kennis van en interesse in de Islam zal vergroten. Ondanks het feit dat we waarschijnlijk leven in het meest seculiere en ongodsdienstige tijdperk van de geschiedenis, zijn velen van ons nog steeds geneigd om af en toe eens na te denken over religie. Zo ontdekken we dat er zoveel verschillende meningen over religie bestaan. Godsdiensten lijken fanatiek vast te houden aan hun eigen overtuigingen. Ze lijken allemaal te beweren dat zij zelf de hele waarheid in pacht hebben, terwijl alle anderen verloren zijn in hopeloze dwalingen.
In een tijdperk dat wordt verscheurd door haat, oorlog en rassenstrijd, zoeken velen van ons de weg naar vrede en broederschap in religie. Ze raken teleurgesteld wanneer ze in de meeste ervan stoten op onverdraagzaamheid en een bekrompen spiritualiteit.
We kunnen ons dus de vraag stellen: Bestaat er wel een godsdienst die de Eenheid van God en de Eenheid van de mensheid onderwijst en die tegelijkertijd verdraagzaam is tegenover andere standpunten? Dit is nu precies de leer van de Islam. De Islam verkondigt wel degelijk dat deze boodschap van de Eenheid van God en de broederschap van alle rassen de oorspronkelijke boodschap is, die Allah sinds het begin van de mensengeschiedenis aan alle profeten en godsdiensten heeft gezonden.
De mens heeft echter deze oorspronkelijke leer van Eenheid veranderd, waardoor talrijke rivaliserende sekten ontstonden. Allah (swt) zegt het in de Edele Koran, de openbaring van Allah aan de profeet Muhammad (vrede en zegeningen zijn met hem):
“En waarlijk! Dit is jullie godsdienst en de enige godsdienst. En Ik ben jullie Heer. Wees dus plichtsgetrouw tegenover Mij. Maar zij hebben hun godsdienst in sekten opgebroken, iedere groep verheugend in zijn geloof.” [Edele Koran 23: 52-53]
De Islam behoudt deze lering over de Eenheid van God en de broederschap van de gehele mensheid en probeert deze houding op te wekken bij alle rassen. Tegelijk wil de Islam ook verdraagzaam en respectvol blijven tegenover de andere geopenbaarde godsdiensten en hun volgelingen die geloven in dezelfde Enige God. De Edele Koran leert ons:
“Er is geen dwang in de godsdienst. Waarlijk, het rechte Pad is duidelijk te onderscheiden van het pad dat doet afdwalen. Iedereen die de afgoden verwerpt en in Allah gelooft heeft een sterk houvast gegrepen dat nooit zal afbreken. En Allah is de Alhorende, de Alwetende.“ [Edele Koran 2:256]
De betekenis van de Islam
Het is verkeerd om de Islam “Mohammedanisme” te noemen, wat in het Westen zo vaak gebeurt. We hebben er al op gewezen dat de moslims geloven dat de Islam de eeuwige boodschap van Allah is, die Hij aan alle profeten (vrede zij met hen) heeft gezonden sinds het begin van de mensheid. Het is dus geen nieuw geloof dat begon bij de Profeet Muhammad ﷺ.
De moslims noemen hun godsdienst de Islam. Het Arabische woord Islam veronderstelt het bereiken van vrede door zich oprecht te onderwerpen aan Allah. Het woord moslim is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt afgeleid van het zelfstandig naamwoord Islam. Het betekent: iemand die innerlijke vrede vindt door zich te onderwerpen aan Allah.
Moslims geloven in de Ene, Eeuwige God die de hemelen en de aarde heeft geschapen, en alles wat bestaat. In het Arabisch wordt God Allah genoemd. Er is niet het minste verschil tussen Allah en de God van Abraham, Mozes en Jezus (vrede zij met hen allen). De moslims denken niet dat Profeet Muhammad ﷺ de enige Profeet was, wel de allerlaatste van alle Profeten uit het Oude en het Nieuwe Testament. De Edele Koran is de geopenbaarde heilige schrift van de Islam en hij leert ons:
Zeg: “Wij geloven in Allah en datgene wat Hij aan ons neergezonden heeft en dat wat aan Abraham, Ismaël, Isaak en de stammen is gegeven, en dat wat aan Mozes gegeven is en aan Jezus, en dat wat er is gegeven van hun Heer aan de Profeten. Wij maken geen onderscheid tussen hen en aan Hem hebben wij ons onderworpen.” [Edele Koran 2:136]
Enkele fundamentele geloofspunten van de Islam
Het belangrijkste concept in de Islam, en de ruggengraat voor alle andere geloofspunten en praktijken van deze godsdienst, is het geloof in de Eenheid en Uniekheid van God: Tawhied. De Islam is monotheïsme in zijn zuiverste vorm en de logica van dat pure monotheïsme vormt de rode draad in het weefsel van de islamitische levenswijze.
De Islam onderwijst een fundamenteel verschil tussen de Schepper, Allah, en dat wat Hij heeft geschapen. De hemel, de maan, de sterren, het evenwicht en de volmaaktheid van de natuur, de elegantie en schoonheid van het menselijke lichaam, de voortreffelijkheid van de menselijke geest, de opeenvolging van dag en nacht, de afwisseling van de seizoenen en het mysterie van leven en dood… Alles wijst naar iets daarboven, iets dat groter is dan wijzelf. Voor de gelovige zijn al die zaken tekenen (Ayaat) van Allah.
De Islam leert ons dat je Allah met niets uit Zijn schepping kan vergelijken. Hij is Almachtig, Alwetend. Hij staat boven alles wat onvolmaakt is en Hij is het summum van volmaaktheid.
Hij is geen materie en Hij lijkt in niets op Zijn schepselen. Hij is geen verre afstandelijke God, geen onbereikbaar ideaal. Hij is Totaal Goed, Extreem Barmhartig en Meedogend.
De Islam onderwijst dat Allah eeuwig is. Hij werd zelf niet verwekt en heeft ook op Zijn beurt geen zoon of dochter verwekt. De Islam verwerpt de idee van de menswording van God die je vindt in het Hindoeïsme, het Christendom en andere godsdiensten. Volgens de Islam beperkt het idee van de menswording het concept van God en ondermijnt het de overtuiging van de gelovige dat God volmaakt is en dat Hij actief met Zijn schepping begaan is.
De Koran beschrijft Allah als Volmaakt en Actief:
“Allah! Er is geen godheid (die het recht heeft aanbeden te worden) dan Hij, de eeuwig Levende, de Zelfstandige. Sluimer noch slaap kan Hem treffen. Hij is de Bezitter van de hemelen en de aarde en al wat er zich in bevindt. Wie kan bij Hem bemiddelen zonder Zijn toestemming? Hij kent wat er voor hen is en wat er achter hen is. Zij kunnen niets van Zijn kennis onthullen, tenzij Hij dat wil. Zijn troon strekt zich uit (ver) over de Hemelen en de Aarde, (maar) het waken hierover vermoeit Hem helemaal niet. Hij is de meest Verhevene, de Almachtige.” [Edele Koran 2:255]
De Islam verwerpt de notie dat Jezus (vrede zij met hem) de zoon van God was. Hij eert en respecteert hem als één van de belangrijkste boodschappers en profeten van Allah aan de Kinderen van Israël.
De Islam verwerpt het concept van de Drie-eenheid en zegt dat het in tegenspraak is met het zuivere monotheïsme. Ook aanvaardt de Islam niet het idee dat volgens sommige christenen God mens is geworden in Jezus (vrede zij met hem), opdat de mensen God zouden kennen. Evenmin aanvaardt de Islam de bewering dat Jezus (vrede zij met hem) zou zijn gestorven aan het kruis voor de zonden van de mensheid.
Vooreerst gelooft de Islam dat de mens Allah kan leren kennen en Hem dicht bij zich kan voelen door te bidden, te vasten, aalmoezen te geven, op bedevaart te gaan en goede daden te verrichten. De hele praktijk van de Islam is erop gericht om de ziel van de gelovige te zuiveren en hem of haar dichter bij Allah te brengen. Wat het tweede argument betreft, leert de Islam dat geen mens de verantwoordelijkheid van een ander kan overnemen.
Allah is zich heel erg bewust van onze menselijke zwakheid en onvolmaaktheid. Hij veroordeelt ons niet omdat we onvolmaakt geschapen werden. Integendeel, Hij zet ons op weg om onszelf te vervolmaken, Hij schenkt ons vergiffenis en Hij stort Zijn Barmhartigheid over ons uit wanneer we falen en Hem oprecht om vergiffenis vragen.
Moslims geloven in de goddelijke oorsprong van het Oude en het Nieuwe Testament. Ze betwijfelen echter de historische authenticiteit van sommige delen van het Oude en het Nieuwe Testament. Daarom beschouwen ze hen niet als de exacte weergave van wat Allah toen oorspronkelijk heeft geopenbaard. De Koran opperde deze visie op deze teksten al honderden jaren geleden. Recent hebben bijbelgeleerden zelf, na het bestuderen van hun eigen teksten, deze stelling bevestigd. De moslims geloven in Gods engelen, in Zijn Profeten (vrede zij met hen), in de opstanding van de doden aan het einde van de wereld, in de komst van de Dag des Oordeels en het eeuwige leven in het Paradijs of de Hel.
Hoewel de moslims geloven dat Allah Almachtig is en de volledige controle over Zijn schepping heeft, geloven ze ook dat Allah de mens heeft geschapen met de mogelijkheid om vrij te kiezen en te handelen. Ze geloven dat Allah rechtvaardig is, omdat hij de mens moreel aansprakelijk stelt voor wat hij of zij tijdens zijn of haar leven doet. Het is verkeerd te stellen dat de Islam zijn volgelingen leert om zich weerloos en passief over te geven aan hun lot of voorbestemming. De Islam daagt de gelovige juist uit om te strijden tegen onrecht en verdrukking en om zich in te zetten voor rechtschapenheid en rechtvaardigheid.
Geloof in actie
De waarden worden daden
Geloof zonder daden is slechts een dode letter. De Islam leert ons dat geloof op zich niet volstaat zolang het niet wordt omgezet in daden. De Profeet Muhammad ﷺ heeft gezegd:
“Geloof is niet afhankelijk van het wekken van hoop, maar het is iets dat stevig in het hart is verankerd en waarvan door daden wordt getuigd. Er zijn waarlijk mensen die werden misleid door hun hoop, waardoor ze uiteindelijk deze wereld hebben verlaten zonder verdienste. Ze zegden: ‘We verwachten veel goed van Allah.’ Maar ze hebben enkel zichzelf misleid. Hadden ze namelijk echt goede hoop gehad in Allah, dan hadden ze uitgeblonken in goede daden.”
Elke moslim leert dat hij of zij persoonlijk verantwoordelijk is voor zijn of haar daden, zowel in deze wereld als in het hiernamaals. De Islam leert ons dat elk individu zelf aansprakelijk is voor zijn of haar daden, en dat niemand die last van ons kan overnemen.
De plaats van de vrouw in de Islam
De Islam verkondigt dat de vrouw niet van nature minderwaardig is dan de man. Man en vrouw zijn gelijkaardig. Op intellectueel en spiritueel vlak zijn ze elkaars gelijken. Bovendien zullen ze allebei evenzeer verantwoording moeten afleggen tegenover Allah.
Het klopt dat de hoofdrol van de vrouw in de Islam te maken heeft met het stichten van en zorgen voor een gezin. De Islam hecht groot belang aan de rol van de moslimvrouw als echtgenote, en vooral als moeder. Moslims denken vaak dat de beste plaats voor een vrouw thuis is, bij haar kinderen en haar gezin. Het is echter niet verboden voor een moslimvrouw om buitenshuis te studeren, te onderwijzen, of andere zinvolle en constructieve doelen na te streven die niet alleen haarzelf ten goede komen, maar de hele gemeenschap. De Koran stelt de geestelijke gelijkheid en de wederzijdse verantwoordelijkheid van man en vrouw vast, met verzen zoals dit:
“En iedereen die goede daden verricht, man of vrouw, en hij (zij) is een ware gelovige; zij zijn degenen die het Paradijs binnentreden en hen zal niet de kleinste onrechtvaardigheid ter grootte van een vlekje op een dadelpit aangedaan worden.” [Edele Koran 4:124]
“Dus hun Heer heeft hun (smeekbeden) verhoord (en antwoordde hen): “Nooit zal Ik het toestaan dat (de goede) werken van iemand van jullie verloren zal gaan, of het nu om een man of een vrouw gaat. Jullie komen uit elkaar voort.” [Edele Koran 3:195]
De relatie van een moslimman met zijn vrouw is niet zoals die tussen een meester en zijn slaaf. Integendeel. Het is op de schouders van de man dat de totale verantwoordelijkheid om het gezin economisch te ondersteunen rust. Hij heeft niet het recht om van zijn vrouw te eisen dat ze een economische activiteit opneemt om bij te dragen in de zorg voor het gezin, al mag ze dat wel doen als ze dat zelf graag wil.
De Koran verkondigt deze verantwoordelijkheid van de mannen tegenover de vrouwen in het volgende vers:
“Mannen zijn de beschermers en onderhouders van vrouwen, omdat Allah de één boven de andere heeft gesteld en omdat zij uitgeven uit hun middelen. Daarom zijn de goede vrouwen vroom en gehoorzaam en in afwezigheid van hun man waken zij over wat Allah hen bevolen heeft te bewaken.” [Edele Koran 4:34]
Belangrijk om te onthouden is het grote respect voor de vrouw in de Islam. De Islam stelt niet dat ze geen ziel heeft of de oorsprong is van alle kwaad, noch dat ze minderwaardig is dan de man en moet worden afgezonderd en onderworpen. Het is ook vermeldenswaard dat de Koran niet onderricht dat de mens uit het Paradijs werd verdreven door de schuld van Eva. De Koran legt de verantwoordelijkheid hiervoor juist bij Adam zelf, en voegt eraan toe dat Allah Adam genadig was en hem zijn zonden vergaf. Dus de zonden van Adam zijn en blijven de zonden van Adam. Allah, de Welwillende en Barmhartige, stelt dus niet de hele mensheid aansprakelijk voor de misstap van Adam.
We kunnen niet ontkennen dat de situatie van de vrouwen in de moslimwereld soms echt wel betreurenswaardig is geweest – en trouwens ook in de rest van de wereld. We willen die toestanden zeker niet rechtvaardigen, maar er gewoon op wijzen dat ze niet voortkomen uit de leer van de Islam zelf.
Broederschap en gelijkheid onder de mensen
De Islam leert ons dat de mensheid één familie is, dat een blanke niet meer waard is dan een zwarte, noch een zwarte meer dan een blanke. De Islam verwerpt radicaal elk raciaal vooroordeel en leert ons dat het enige onderscheid tussen mensen steunt op hun individuele morele eigenschappen.
Het concept van de islamitische broederschap bestaat uit twee basisdimensies: de relatie van de moslims met andere moslims en de relatie van de moslims met niet-moslims. Wat de eerste categorie betreft, stelt de Islam dat die broederschap tussen moslims absoluut en totaal moet zijn. De Arabier heeft geen privileges over de niet-Arabier en omdat er geen clerus of priesterschap bestaat in de Islam zijn alle moslims gelijk, van de top tot de onderlaag, van rijk tot arm, van opgeleid tot ongeschoold.
Aangaande de relatie tussen moslims en niet-moslims bepaalt de Islam dat dit een relatie van wederzijds respect moet zijn, en vooral één van verdraagzaamheid. Het geniet de voorkeur dat moslims en niet-moslims in vrede samenleven, dat ze elkaar beschermen en met elkaar samenwerken. De Koran zegt het zo:
“Er is geen dwang in de godsdienst…” [Edele Koran 2:256]
“Voor jullie jullie godsdienst en voor mij mijn godsdienst.” [Edele Koran 109:6]
De logica
Moslims vinden hun godsdienst erg rationeel en in overeenstemming met de waarden die een gelovige en redenerende geest zichzelf zou voorschrijven. Bovendien onderricht de Koran dat het rationeel vermogen één van de belangrijkste geschenken van Allah voor de mens is. Hij moedigt ons bovendien aan om dit denkvermogen te gebruiken en verder te ontwikkelen. De Islam verwacht van zijn volgelingen geen blind geloof en navolging zonder vragen te stellen. Zo zegt de Koran bijvoorbeeld:
“En als jullie twijfelen over hetgeen Wij hebben neergezonden aan Onze dienaar, maak dan een Soerah van gelijk niveau en roep je getuigen op naast Allah, als jullie waarachtigen zijn.” [Edele Koran 2:23]
De Islam moedigt redeneren, nadenken en een eigen opinie aan. De Profeet ﷺ heeft gezegd: “De verschillen in opinie tussen de geleerden onder mijn volgelingen zijn een genade van Allah.” De Islam heeft veel respect voor wie wetenschappen bestudeert en voor het onderzoek van de mens naar de geheimen van de natuur en de schepping. Allah daagt de mens in de Koran zelfs meerdere malen uit om zijn geloof, kennis en wijsheid te verdiepen door de wereld rondom hem te bestuderen en door oog te hebben voor de wereld, voor zijn harmonie, zijn symmetrie en zijn schoonheid. Een voorbeeld:
“(Hij is) Degene Die zeven hemelen in lagen geschapen heeft. Jij ziet in de schepping van de Meest Barmhartige geen onevenwichtigheid. Kijk dan nog een keer: Zie jij een afwijking? Kijk dan opnieuw en weer, jouw blik zal zich in een nederige en vermoeide staat weer tot je keren.” [Edele Koran 67:3-4]
De individuele mogelijkheden en unieke talenten van iedere mens zijn een geschenk van Allah dat verder moet worden ontwikkeld, vervolmaakt en ingezet voor het welzijn van de mensheid. De Islam probeert niet de individualiteit van zijn gelovigen te breken. Hij wil integendeel elke gelovige helpen om zijn eigen uniekheid te verbeteren en te zuiveren. Deze grote variatie aan expressieve en ontwikkelde persoonlijkheden verrijkt de samenleving en verheft haar tot een hoger niveau, zoals de schoonheid van een complexe arabesk uit één stuk.
De houding van de Islam tegenover oorlogsvoering
Sommige westerse commentatoren hebben de Islam afgeschilderd als een militante godsdienst, een religie van bloed, vuur en zwaard. We hebben al gepoogd om de aandacht te vestigen op de fundamentele bekommernis van de Islam voor verdraagzaamheid en religieuze vrijheid. Ook hebben we het gehad over de nadruk die de Islam legt op vrede en samenwerking onder de mensheid. De Islam is echter ook een praktische godsdienst, die nooit de complexiteit en de eisen van de harde realiteit en feiten van het leven uit het oog verliest.
De Islam is fundamenteel begaan met het vestigen van een veilige samenleving. Daarin zijn de mensenrechten, ieders recht op godsdienstvrijheid, leven, waardigheid en bezit veilig voor zowel interne als externe bedreigingen.
Om deze redenen draagt de Islam zijn volgelingen op om barmhartig te zijn, om bereid te zijn tot vergiffenis en het sluiten van vrede, zelfs in oorlogstijd.
Hiertoe heeft de Islam richtlijnen vastgelegd die de moslims moeten volgen in de aanloop naar een oorlog, tijdens en na de strijd. Vrede moet tot stand komen op basis van rechtvaardigheid. Moslims mogen zich niet agressief gedragen of verdragen die ze hadden gesloten schenden. Oorlog dient om de moslimsamenleving en haar waarden te verdedigen. Tijdens een oorlog mogen geen burgers worden gedood en niemand die niet zelf actief deelneemt aan de strijd. Gevangenen moeten op een menswaardige manier worden behandeld. De vernietiging van velden, fruitbomen, dieren, steden en dorpen moet worden vermeden. De moslims moeten de voorkeur geven aan vrede wanneer ook de tegenstander oprecht naar vrede neigt. Ze moeten verdragen en overeenkomsten sluiten die de vrede bewaren en daarna moeten ze deze verdragen respecteren zolang de vijand dat ook doet.
Het concept van Jihad is één van de meest belangrijke concepten in de Islam. De term werd vertaald als “Heilige Oorlog”. Deze vertaling is echter onvolledig, aangezien Jihad ook “streven, je inzetten” betekent. Het is een concept dat groot belang hecht aan activisme en offerbereidheid, hoewel het niet enkel slaat op offers in oorlogstijd. De Profeet ﷺ heeft gezegd dat de belangrijkste Jihad het streven van de moslim is om zichzelf te zuiveren. De laagste graad van Jihad is al het streven van een moslim in zijn uiterlijke leven, zoals liefdadigheid, rechtschapen leven en handelen, zijn voortdurende inzet om het Rechte Pad te bewandelen in de omgang met zijn naaste. Dat is pas echt streven op de Weg van Allah.
De vijf pijlers/zuilen van de Islam
De Islam legt vijf hoofdtaken op, die verplicht zijn voor alle moslims en de basisstructuur (of pijlers) van hun leven vormen. Het gaat om:
1. Geloven in de Eenheid van Allah en getuigen van dit geloof met de woorden: “Ik getuig dat er geen god is behalve Allah en dat Muhammad ﷺ Zijn Profeet en Boodschapper is.”
2. De vijf dagelijkse gebeden bij zonsopgang, op de middag, in de namiddag, bij zonsondergang en bij het vallen van de nacht. Deze vijf dagelijkse gebeden helpen om iemands bewustzijn van Allah te ontwikkelen in zijn of haar dagelijkse leven. Het belang hiervan kan niet voldoende worden benadrukt. Ze herinneren de gelovige voortdurend aan de Aanwezigheid en Macht van Allah en ze helpen de aanbidder te vermijden dat hij afdwaalt van het Rechte Pad.
3. De Zakaat: liefdadigheid schenken aan je medemens. De Islam hecht groot belang aan vrijgevigheid en liefdadigheid als een manier om iemands ziel te zuiveren en dichter bij Allah te komen. De moslim heeft de opdracht om vrijwillig aalmoezen te geven wanneer hij of zij daartoe in staat is. Eens per jaar is er echter ook de verplichte armenbelasting van 2,5% van het netto jaarlijkse inkomen, na aftrek van de basisbehoeften. Die bijdrage is onder andere bestemd voor de armen en noodlijdenden. Deze Zakaat maakt het mogelijk dat de moslimsamenleving zorg draagt voor al haar leden, opdat niemand zijn fundamentele recht op een menswaardig bestaan wordt ontzegd.
4. Het vasten tijdens de negende maand van het maanjaar, de maand Ramadan. Deze vasten wordt opgelegd aan moslims die lichamelijk en geestelijk gezond zijn en die de lichamelijke volwassenheid hebben bereikt. De verplichting vervalt voor wie verhinderd wordt door omstandigheden zoals reizen, ziekte, een psychische aandoening of – in het geval van de vrouwen – menstruatie of een bevalling. Het vasten van de Ramadan begint bij zonsopgang en eindigt bij zonsondergang. In die periode onthouden de moslims zich van eten en drinken, van seksuele activiteit en van roken. Vasten ontwikkelt discipline en zelfbeheersing terwijl de ziel en het lichaam worden gezuiverd en het vergroot iemands bewustzijn van Allah.
5. De bedevaart naar Mekka (Hajj). Elke moslim is verplicht deze pelgrimstocht tenminste éénmaal in zijn leven te ondernemen als hij daartoe de financiële middelen heeft. Deze jaarlijkse bedevaart naar Mekka is één van de grootste gebeurtenissen in de moslimwereld. Ze brengt moslims van alle rassen en van alle uithoeken van de wereld samen. Dit is een prachtige ervaring in het leven van een moslim, die hem helpt om zo dichter bij Allah te komen. We willen er de lezer graag aan herinneren dat de Heilige Moskee in Mekka werd gebouw door Profeet Abraham en zijn zoon, Profeet Ismaël, vrede zij met hen.
Wie is een moslim?
Omdat de Islam geen priesters, clerus of officiële religieuze instanties heeft, volstaat het voor iemand die moslim wil worden dat hij of zij persoonlijk overtuigd is van de waarheid van wat de Islam onderricht, en dat hij of zij getuigt: “Er is geen god behalve Allah en Muhammad ﷺ is Zijn Profeet en Boodschapper.”
Een van de mooie aspecten van de Islam is zijn eenvoud, zijn natuurlijkheid en de afwezigheid van formaliteiten. De Islam is de godsdienst van Adam en van de mensheid in zowel haar eerste als in haar meest gevorderde ontwikkelingsfases. Allah zegt in de Edele Koran:
“Keer je gezicht dus in de richting van de (zuivere) godsdienst als een rechtzinnige. (Volg) de natuurlijke aanleg waarmee Allah de mensheid heeft geschapen. De schepping van Allah kent geen verandering. Dat is de juiste godsdienst, maar de meeste mensen weten het niet!” [Edele Koran 30:30]
Het voordeel van moslim worden
Er zijn heel veel voordelen verbonden aan moslim worden. Eén daarvan is het effect van je getuigenis van “Er is geen god behalve Allah en Muhammad ﷺ is Zijn Profeet en Boodschapper.” Hierdoor vergeeft Allah je al je voorgaande zonden. Meer nog, ze worden omgezet in goede daden en dus in beloningen! Bovendien krijg je de beloning voor het feit dat je geloofde in de Profeet Jezus (als je christen was) of in Profeet Mozes (als je joods was) èn ook in de Profeet Muhammad ﷺ – wat dus een dubbele beloning betekent.
